Talabanisiz ‘ikili yapı’nın kaderi

Tarih: 14-15 Ekim 1989.

Yer: Paris.

Konu: Kürtler.

İlk kez uluslararası bir konferansta tartışılıyor.

Katılım: Hem geniş.

Hem de seviyesi yüksek.

İlk izlenim: “Kürt dosyası” raflardan indirilmiş.

Anlamı: İşlem yapacaklar.

***

Kürt tarafı: “Dört parça”dan herkes çağrılı. PKK dahil.

Legal, illegal farketmiyor.

Ev sahibi Fransa bir incelik göstermiş.

Davet örgütlere değil, isimlere.

***

Celal Talabani’yi ilk kez konferansta gördüm.

Milliyet adına oradayım.

Tanıştırdılar. Biz el sıkışırken espri yaptılar: “İki Maocu” diye.

Baktım: “Solcu”, “Maocu” geçmişinin hatırlatılmasından memnun.

Eski mevzisini terketmiş çoğu isim gibi...

Solculuk, bir tür “iyi hal” kağıdı.

***

Röportaj için sözleştik.

Birkaç gün sonra... Saint Denis’te bir evde buluştuk.

Mesleğini sokakta icra eden kızlarıyla ünlü bir bölge.

Evin sahiplerinden bir dipnot:

Talabani, Saint Denis üzerinden etrafındakilere takılmayı seviyor.