Ankara'nın Erbil ziyareti

Nihâyet Kürtçü terörün beli kırıldı. Vatandaş, sanki bir rüyada. Cumhurbaşkanı, Başbakan, sevindirici muvaffakiyeti haber vermekte, gazeteler "PKK'yı mağlup ettik" diye başlıklar atmaktalar. Elbette ki dikkat edilmesi gereken erken zafer havasıdır. Böylesi havalar, Asr-ı Saadet'teki Hendek Harbi'nden bu yana hep kaybettirmiştir. Bu sebeple temizleme en tavizsiz şekliyle devam etmelidir... Kürtçü terör örgütünü hüsrana uğratan birinci âmil, siyâsî iradenin kararlılığıdır. İkinci âmil, asker, polis ve diğer emniyet unsurlarımızın gözlerini kırpmadan hainlerin üstüne gitmeleridir. Bu saydıklarımız, devlet, hükûmet ve onun emrindeki unsurlardır. Ama bu iftihar vesilesi neticede başka âmiller de var: Onlardan birincisi Kürtçü olmayan Kürt vatandaşlarımızdır. Nasıl ki bu dehşetli mücadelede asker, polis, korucu, jandarma, özel güvenlik, istihbarat ve şehit ailelerinin hakkı ödenemezse Doğu ve Güneydoğulu vatansever Müslüman Kürtlerin de hakkı ödenemez. Onlar, devletin varlığı, ülkenin birliği, ezan sesinin susmaması ve bu toprakların kardeşliğinin yanında yer aldılar. Bu kolay değildir. Hem orada haydutların tehdidi altında yaşayacak ve hem de bu cesaret gösterilecek. Kürtçü terör örgütün belinin kırılmasında payı olan bir diğer unsur da Barzani siyasetidir. Mesut Barzani, bırakınız Türkiye'nin işini zorlaştırmayı, aksine Türkiye'nin yanında yer aldı. Batıyı, PYD'ye yakınlaştıran, DAEŞ diye bir tezgâhı ortaya çıkartan esas saik, Kürdistan'ın Türkiye ile yaptığı petrol andlaşmasıdır. Bu andlaşma üzerine Kürt petrolü borularla Ceyhan'a taşındı. Fakat Batı çıldırdı. Güneyimizde sözde bir Kürt devleti kurup petrolü Erbil'den kopararak Akdeniz’e akıtmak için çok uğraştılar ama Ankara'ya geri adım attıramadılar.