Büyük Türkiye için büyük gençlik

Türkiye ile Yunanistan'ın arası bugün gayet iyi. Başbakan Çipras bile AB'nin Türkiye'ye haksızlık yapmamasını dilemekte.
Halbuki çok uzak olmayan dünde sabah-akşam iki taraf halkında düşmanlık hislerini kabartan bir şeyler olurdu. "Ege'de it dalaşı" artık bildik haber olmuştu. Türk kamuoyunda öyle hava eserdi ki Yunanlılar, hudutları aşmış işgal için yurdumuza gelmekteler.
Bu havanın hâkim olduğu 30 yıl kadar önceki zamanlardı. O günlerde Yunan Başbakanı, bizim Karaman asıllı Karamanlis'ti. İhtilafların yine kurşuni bulutlar olup iki ülke semalarında kaş çattığı günlerden birinde gazeteciler, Başbakan Karamanlis'e "Türkiye'yi işgal edecek misiniz?" diye sordular. Karamanlis, tebessüm etti ve şu unutulmaz cevabı verdi:
-Biz, bunu nasıl yapabiliriz? Türkiye'nin ilkokul öğrenci sayısı Yunanistan'ın nüfusundan fazla!
Gençlik, bir millet için hazinesinden daha kıymetli bir zenginliktir. Pazartesi günü 18 milyon talebe dersbaşı yaptı. Bu rakam, üniversite gençliğiyle beraber 20 milyon olmalı. Bu ne demektir? 80 milyon nüfusumuzun dörtte biri talebe. Böyle bir imkân bir millet için muazzam kazançtır. Ancak bu neticeden fayda elde edebilmek, kemiyyet-keyfiyet denklemini kurmakla mümkündür. Bu sütunda söz haznemize "millî ve yerli" kavramını kazandırmakla bahtiyarız. Millî eğitimimize düşen millî ve yerli adam olacak nesiller yetiştirmektir. Okullar ve üniversiteler diploma matbaası olmamalı. Eğitim mekânları irfan ocağı olmalı; bu ocaklarda kafası ve kalbi altın değerinde nesiller yetişmelidir.
Bu milletin evlatları ideolojilerden, izm'lerden, dalkavukçu ve tek tipçi eğitimden çok çekti. Bir tarafta devletin dayattığı ideoloji vardı diğer tarafta örgüt ideolojileri.
O günler dünde kalmalı. Milyonlarca aile evladını devlete emanet etmekte. Devlet de öğretmene emanet ediyor.