Diyarbakır'ın kahraman anaları!

Dün, TRT HABER’de bir dram seyrettim:Muhteşemdi.Emsalsizdi.Benzeri yazılmamıştı!..Böyle bir dramı ne Şekspir ne Necip Fazıl yazabilir, ne Muhsin Ertuğrul ve ne de Cüneyt Gökçer oynayabilirdi!..

O dramı kimse kaleme almamıştı.

Yazarı yoktu.
Yönetmeni yoktu.
Provası yapılmamıştı.
Öyle bir eserdi ki hayal mahsulü değildi. Haktı, hakikatti ve acının ta kendisiydi.
O dram, bir sahnede oynanmadı.
Oynanmadı çünkü yaşandı...
Ayşegül Biçer, tertemiz örtülü, tertemiz yüzlü bir ana, bir Kürt anası, bu toprakların güzel analarından bir ana, bir Müslüman ana.
Yaşı olsa olsa 40’ı biraz aşmış vaziyette.
Bu ana, kanser hastası.
Bir tek oğlu var.
Oğlu, anasının kanser hastası olduğunu biliyor. Ama buna rağmen örgüt ve partisi onu kandırarak YPG’ye, Amerika’nın mahallî stratejik ortağına götürmüşler. Bu ana aylardır, ağır hastalığını bir yana bırakmış, evladının derdiyle yanıp tutuşmakta. Gözü kapıda çocuğunun dönüşünü beklemekte. Ya ölüm haberi gelecek veya kendisi. Uyku yok, yeme-içme yok, gülme nedir unutulmuş!..

YAZININ DEVAMI