Eğitimi milli ve yerli kılmak

Bütün zamanlarda, devletin bin türlü işinin arasındaki bir numaralı işi eğitimdir. Bu gerçek, dün böyleydi, bugün de böyle, yarın da böyle olacak...
Malûm olduğu üzre iki bakanlığın isminin başında "millî" kelimesi yer alır. Bunlar eğitim ve savunma bakanlıklarıdır. Savunma Bakanlığı çok mühim olmakla birlikte bu ikinin de en mühimi eğitim bakanlığıdır. Bundan dolayıdır ki ismi "Millî Eğitim Bakanlığı"dır. Ne var ki tabelayla her şey bitmiyor. İsmi "Maarif Vekâleti"yken Millî Eğitim Bakanlığı yapılmakla bir şey değişmediği gibi.
"Eğitim sistemiyle çok oynandı"ğına dair toplumda ortak bir şikâyet var. Bu şikâyetler doğrudur ve haklıdır. Ancak o çok oynama bugüne ve yalnızca bu iktidar dönemine mahsus değildir. Bir asırdan beri müdahaleler sürüp gitmektedir.
Bu zaman zarfında bir milletin harfiyle, diliyle, irfanıyla oynanmış ve tarih yapıcı milletimiz bir kültür kaymasına maruz kalmıştır..
Okullarımız yüz yıldır:
-Ne Türkçe öğretebilmiştir.
-Ne tarih öğretebilmiştir.
-Ne din öğretebilmiştir.
-Ne ilim öğretebilmiştir.
-Ve ne de dil öğretebilmiştir.
Dünyada bir yabancı lisanın en zor öğrenilebildiği memleket, herhâlde Türkiye'dir. Kendi ana dilini iyi bilmeyen nesillerin, yabancı dil öğrenmesi çok zordur. İlk günden beri bu memleketin çocukları, bu zorluğu yaşayagelmekteler. "Servet" denecek para harcayıp özel okulda dil öğrenme ayrı bahistir.
Bir eğitimin unsurları:
-Öğretmen,
-Ebeveyn,
-Kitap,
-Ve mekteptir.
Bunların en önde gelenleri öğretmen ve cari müfredatın mahsulü olan ders kitabıdır.