KÜÇÜK NÜFUSLA BÜYÜK DEVLET OLUNMAZ!

Birinci ve İkinci Dünya Harbini takip eden yıllardan 1960’lara kadar doğmuş olanlar, 5 ila 10 çocuklu ailelerde dünyaya gözlerini açmışlardı.

Bu ailelerde aile reisi koca, çoklukla ilk mektep mezunu veya okuma-yazmayı askerde öğrenmişti. Kadın da diplomalı değildi. Ama harp felaketlerini görmüş veya görenleri görmüş bu insanlar, yüksek bir devlet idrak ve şuuruna sahiplerdi. Onlar, düşman karşısında durabilmek, varlığımızı devam ettirmek için devletin şart olduğunu, devlet olmanın da büyük nüfus ve büyük coğrafyayla mümkün olabileceğini biliyorlardı. Kıtalara hükmeden nesilleri takip eden nesillerdi. O hayatlarda 5 ve üstü nüfuslar, bir iftihar sebebiydi. Bu fakir dönemlerin yoksul fakat ağzı şükürlü aileleri, bu nüfusla vatan borcunu edâ ettiklerine inanmanın müsterih ruh hâlini yaşarlardı.

Eğer, o çok çocuklu aileler olmasaydı I. Cihan Harbi’nde tutunamaz, ardından Millî Mücâhedeyi veremezdik. "Yüzbaşılar, Yüzbaşılar" diye bir Sarıkamış ağıdı vardır. Dinleyenin ciğerlerini yakan bu ağıt, Kayseri’nin Pınarbaşı kazasından bir ananın dört oğlunu birden 1914’te Sarıkamış’ta şehid vermesi üzerine ettiği feryattır. Bu asaleti...