KUŞATMA

Eğer; gençlere konferans veriyorsam ihmal etmediğim tavsiyelerim vardır: -Bugün 20’li yaşlardasın; sevgi dolu arkadaşlıkların var. Ancak bu hâl; geçicidir. Bil ki bugünkü bu samimi dostluk ve kardeşliği...

Eğer; gençlere konferans veriyorsam ihmal etmediğim tavsiyelerim vardır:

-Bugün 20’li yaşlardasın; sevgi dolu arkadaşlıkların var. Ancak bu hâl; geçicidir. Bil ki bugünkü bu samimi dostluk ve kardeşliği yarın imtihanlar beklemektedir. Şimdi yediğin ayrı gitmeyen arkadaşınla yarın yollarınız ayrılabilir. Zira birinizden biri, farklı yerlere gelebilir. Biriniz, bir makama yükselirken diğeriniz sade bir insan olabilir. Biriniz zengin olurken diğeriniz kıt kanaat geçinme durumunda kalabilir. Eğer farklı yerlere varmış olmanıza rağmen bugünkü dostluğunuz yarın yani 40’lı 50’li yaşlarda da devam ederse bugün yaşadığınız bu arkadaşlık, dostluk takdire değer. İnsanın servet, şöhret ve makamla imtihanı dostlarını, dostluklarını arkadaşlıklarını unutmama adına çetin bir imtihandır. Yarın sen, lüks sahillerde tatil yaparken arkadaşım ilaç almakta zorlanacaksa bugünkü bu arkadaşlık, yarın iflas edecek demektir.

Arkadaşlığın makam, mevki, servet, şöhret imtihanından da zor olan başka bir imtihanı daha vardır. Yarın evleneceksiniz. Siz, bugün iki arkadaş olarak birbirinizi kardeş gibi seviyorsunuz. Eğer eşleriniz de birbirlerini severlerse ne âlâ, çok şanslısınız demektir. Ama eşleriniz birbirlerinden hoşlanmazlarsa bugünkü bu arkadaşlık, yarın çökmeye mahkûmdur… Bunlar hayatın acı gerçekleridir. Bu zorluklara, çetinliklere rağmen arkadaşlığınız iflas etmezse, çökmezse siz müstakbel bir kahramansınız demektir, alnınız bugünden öpülmeye layıktır.

Bilinen bir söz vardır ve hayatın tam da ortasından haber verir. O söz şudur: “İhtilaller, evlatlarını yer.” Bu tesbitin örtüsünü şöyle bir aralamalı. İhtilaller, aynı dünya görüşü, fikir ve ideolojiden insanların bir araya gelmesiyle kuvveden fiile geçer. O fikriyatın bir lideri, ekibi ve kader birliği etmiş kadroları vardır. Bunların hepsi dar-zor, çile ve fukaralık günlerinde beraberdir. Karakola, belki hapse düşmüş, dayak yemiş, yarım ekmeği bölüşmüş ve masallardaki gibi “demir asa, demir çarık” mesafeleri aşarak bir yerlere gelmiş ve hedefe varmışlardır. Varılan yerden sonra artık güç onlardadır. Yokluk, mahrumiyet günleri dünde kalmıştır. Şimdi fırsatlar, makamlar, imkânlar, yetkiler ve etkiler emre amadedir. İşte burada “niye ben değil de o?” sorgulaması başlar. Önce kırgınlıklar, sonra küsmeler görülür. Derken husumetler çıkagelir ve iç çatışmalar doğar. Bir taraf, diğer tarafı harcar. Bu harcamalarda zindan vardır, sürgün vardır, yağlı urgan vardır. İhtilallerin evlatlarını yemesine misal olarak daha uzaklara gitmeye gerek yok; Fransız İhtilali ve Rusya’daki Kızıl İhtilal, hatta şu süprüntü 27 Mayıs cinayeti bile gösterilebilir. İnsanda, nefs vardır, övülmekten hoşlanmak vardır, kanma zaafı vardır, doğru sözden rahatsız olma vardır. “Doğru söyleyeni 9 köyden kovarlar” utandırıcı bir hükümdür. Ama ne yazık ki gerçektir. Gün gelir birlikte yola çıkan arkadaşlar, birbirlerinden uzağa düşerler. Başta olanın etrafı sarılmıştır; sözler, artık ona ulaşamamaktadır. Aksine dün ona her şeyi diyenler, bugün gözdedir. Her devrin insanları makbul adam olmuştur. Dünkü kardeşlikler kundaklamıştır.

Bu tehlike, her zaman, her yerde ve herkes için vardır. Bu sebeple dalkavuk, düşmandan beterdir, diyoruz. Düşmanın niyeti bellidir. Dalkavuk şaşırtır, tökezleyince de tekmeyi vurur ve bir de “o kadar söyledik, dinlemeyip hep burnunun doğrusuna gitti!” der.

Etraf kuşatılınca, lider için gece başlamıştır.

Lider, dalkavuğu fark edip yakasına yapışabilen ve doğru söze tahammül edendir.

Gökten 3 elma düştü, biri senin, biri benim, biri de dinleyenlerin başına...

YAZININ DEVAMI