Şifa Rüzgarı

Ortadoğu baştan başa bir harabe, bir virâne. Bir zamanlar bülbüllerin şakıdığı bu iller yarasalara kal­mış. Bengisuların çağıldadığı bu topraklarda şimdi kirli su­lar göl göl olmuş şurada burada. Bir ölüm meltemi esmiş bu yerlerde... Billur seslerle dolup taşan köşkler, saraylar, ko­naklar gözyaşını içine akıtan bir mâtem evi. Çeşmeler, sebil­ler yetim bir çocuk gibi sığıntı ve susturulmuş. Gonca gülle­rin açtığı has bahçeler zakkumlarla dolu. Oymalı, nakışlı ev­ler beton yığınlarına terk ediyor yerlerini acımasız yangın­larla.
Kutlu Nil, Kutlu Fırat, Kutlu Dicle... duyarlı olmaya ça­lış biraz neler söylüyor işiteceksin ey Ortadoğulu!
Mekke, Medine, Şam, Bağdat, Taşkent, Buhara, Kahire, İstanbul... dikkat et neler diyor sana ey Ortadoğulu! Ne ha­kikatleri haykırıyor enkaz yığınına, yangın yerine dönmüş bu kentler, mezartaşları ile, bakımsız veli ve Padişah türbe­leri ile, kütüphâneleri ile, medreseleri, kervansarayları, ulu çınarları ile!
Eğer tahammülüne güveniyorsan dinle bunları ey Ortadoğu’lu, dinlemeye dayanabilirsen dinle!
Yüreğinin şerha şerha olacağından korkmuyorsan, yüreği­ne bir inme ineceğinden korkmuyorsan git kir içindeki III. Se­lim, III. Mustafa türbelerine, git bir levhanın bile çok görüle­rek -12 Martta- indirildiği duvarları militanların yazdığı yazı ve astıkları afişlerle dolu II. Mahmud, II. Abdülhamid türbelerine, git Çırağan Sarayına, git Topkapı Sarayına, git Edirne'ye, git Bursa'ya, git Konya'ya, git Harput'a, git Yemen’e, git Karacaahmet’e... İnceden inceye bütün olanları dü­şün, düşün, düşün... Onlara değil bizim halimize ve insanlığı­mıza ağla!