Yürüyüşü darbeyle buluşturmak!

Hani denir ya "geçerken uğradım" diye. Bu yürüyüş de geçerken iktidara uğramak istiyor. Denecektir ki iktidar olma isteği her siyasi partinin hakkı değil midir? CHP de bir siyasi parti olduğuna göre onun da hakkı değil mi?
İktidar olma isteği her siyasi partinin hakkıdır. Ama bir yerde bir hak varsa o hakkı elde edebilmenin bir yolu ve usulü de vardır. Bütün dünyada partilerin nasıl iktidar olabilecekleri bellidir. Seçime girer, kazandığında iktidar olur. İktidara talip olan partiyi halkın sandıkta tercih etmesi şarttır. Halka gidilmeden, gidilse de hâkim teminatı olmadan, sandık kurulmadan iktidar olmak mümkün değildir. Olursa da o seçim hilelidir.
Demokrasinin ana karakteri, çok partili hayat, serbest seçim, vatandaşın hür iradesi, sandık ve hâkim teminatıdır. Bunlar bizde var mı? Var. Ancak aydın oligarşisi egemen ve milletin değerlerinin yabancısı CHP sandıkla iktidar olamıyor. CHP'nin mazisi olan İttihad ve Terakki darbeyle, silahla, cinayetlerle iktidar oldu ve imparatorluğu 10 yıl içinde bozuk para gibi harcadı.
CHP ilk günden 1950'ye dek tek başına iktidarda kaldı. 1945'e kadar demokrasi de çok partili hayat da yoktu. Cumhuriyet, demokrasi gibi gösterildi. Vatandaşın eli mahkûmdu. Tek parti vardı. Oy, o partiye verilirdi. Adaylar, serbest seçimden ziyade -âdeta- tayin edilirdi. İlk çok partili seçim 1946'da yapıldı. Ancak unutulmaz bir tiyatro yaşandı. Oylar açıktan veriliyor fakat sayım gizli yapılıyordu. Seçim hilesi, Millî Şef CHP'sinin hanesine tescil edildi.
1950'de ise DP önünde mutlak hezimete uğradı. 10 yıl boyunca da bir daha seçim kazanamadı. Her 4 yılda bir seçimi kaybediyordu. Tek ümidi kalmıştı, darbe! Kendileri ve oligarşik destekçileriyle buna çalıştılar. 27 Mayıs 1960 kanlı darbesi böylece sahne buldu. Darbeden sonra kurulan koalisyon hükûmetinde İsmet İnönü, Cunta İcazetiyle Başbakanlığa getirildi.
Şöyle toparlayalım: