Türkiye’nin elit ve aydın sorunu

Bazı memleketlerin elitleri ile geniş halk tabakaları arasında çok büyük bir entelektüel uçurum vardır.
Kültür ve bilgi seviyesindeki fark havas ile avam arasında o kadar yüksektir ki o ülkelerin havas zümreleri tepeden bakan bir dille halklarını aşağılayabilirler.
Mesela Pakistan böyle ülkelerden biridir...

Ne olursa olsun, insanları aşağılamak ayıp ve çok çirkin hatta iğrenç bir davranıştır ama o ülkelerde en azından böyle bir hegemonik tavrın gerçekçi zemini vardır. Yıllar evvel Burhan Kayatürk'le beraber Pakistan'a gitmiştim. Ziyaret ettiğimiz parlamentoda bir siyasetçi Oxford İngilizcesiyle bize Pakistan'daki belli elit okulları ve oradan çıkan insanların küresel seviyede elde ettiği büyük başarıları teker teker sıralamıştı. Hakikaten Türkiye'nin çok ilerisinde bir tabloydu bu.
Zaten rakamlar da bunu söylemektedir...

O parlamenter tam Pakistan elit ve aydın sınıfının başarılarıyla övünüyordu ki o ortamdaki diğer bir siyasetçi Hint aksanlı bir İngilizceyle ve iğneli bir espriyle araya girdi ve...
"Tabii bu arada Pakistan halkının yüzde 50'sinin okuma yazma öğrenecek imkânlara bile sahip olmadığını söyleyelim değil mi dostum?" dedi. Öbür parlamenter hiç bozuntuyavermedi ve bu gerçeği es geçip Oxford aksanıyla gurur dolu konuşmasına devam etti. O yüzde 50 zaten kendisi için yok hükmündeydi...

Dün bahsettiğim Mısır ve İran elitleri ve avam zümresi arasındaki fark da Pakistan'daki kadar dramatik olmasa da benzer şekildedir. Arap ve Fars elitleri de hem bilim hem sanat hem de diğer alanlarda küresel seviyede Türk elitlerinden çok çok daha ileridedir. Mukayeseli olarak bakıldığında Türk elit ve aydın sınıfı Arap, Fars ve Pakistanlı muadilleriyle bile kıyaslanamayacak kadar berbat durumdadır.
Batı ülkeleri ile kıyaslamaktan hiç bahsetmiyorum bile...