Ebu Cehil karmaşası

Ebu Cehil bizzat Allah’ın Resulü tarafından “bu ümmetin firavunu” olarak adlandırılmıştır.

Karakterinin iki belirgin özelliği vardır. Biri sınırsız bir kibir sahibi olması, öteki de hasetçiliği... Her iki nitelik de Müslümanlara sakınmaları gereken huylar arasında sayılır.

Aslında kibirle haset birbirini besleyen iki huy olarak belirlenebilir.

Kibir duygusu, reel bir karşılığı olmadan kişiyi olduğundan büyük gösterme yanılgısıdır. O, kendini herkesten ve her şeyden üstün görür. Sadece küçük dağları değil, büyük dağları da ben yarattım havasındadır. Erk ve güç elinde olduğu sürece zulümden kaçınmaz.

Hasetçiliğe gelince... Hasetçi, kıskançtan farklıdır. Kıskanç onda var, bende de olsun talebi içindedir. Hasetçi ise, bende yok, onda da olmasın tavrında...

Bu yüzdendir ki, Ebu Cehil, kendisine İslam’a girmesi teklif edildiğinde: “Eğer ben veya neslimden biri senden sonra peygamber olacaksa sana biat ederim, değilse asla!” cevabını vermiş, bu cevabının sonuçlarını da ölümüne kadar sürdürmüştür.