Yalnız adam: Uzletten ülfete

Vaktiyle ikinci tezkere oylaması münasebetiyle (2005) Recep Tayyip Erdoğan için bu sütunda Yalnız Adam başlıklı bir yazı kaleme almıştım.

Tayyip Erdoğan birinci tezkere oylamasında da yalnız bırakılmıştı. Erdoğan’a rağmen hayırcılar, Erdoğan’a sadece muhalif mahfillerle değil, her alandaki vesayet organlarıyla da işbirliği yapmak suretiyle onu yalnız bırakmaktan perva duymamışlardı.

İlk tezkere oylamasında (2003, 1 Mart) bütün dünyanın desteğiyle Kuzey Irak’a girmek söz konusuyken bunu engellemekten kaçınmamışlardı. O tarihte Kuzey Irak’a girmemiz engellenmese idi şimdi Kerkük ve Musul Türkiye’nin yönetiminde olacaktı. Nitekim 1991 yılındaki ilk Körfez Savaşı’nda da Turgut Özal iç ve dış vesayet organları tarafından Kuzey Irak’a girmekten engellenmişti.

İşin ilginç yanı, 2005’teki ikinci tezkere oylamasında tüm dünyanın muhalefetine rağmen Erdoğan’ı Kuzey Irak’a girmeye zorladılar. İşte o zaman Tayyip Erdoğan’ın politikasını onun en yakınlarında yer alan, onun bakanı, başbakanı mesabesinde makam işgal etmiş kimseler tarafından bile anlaşılamadığını bir kere daha üzülerek görmüş ve yukarıda andığım yazıyı yayınlamıştım.

O yazı dolayısıyla birilerinin bana: “Niçin öyle söylüyorsun, Meclis çoğunluğu onun değil mi, bizler onun yanında değil miyiz?” diye beni kınamak isteyeceğini bir yakınıma söyledim. O zat şayet beni tahmin ettiğim üzere yemeğe çağıracak olursa sen de yanımda ol ve konuşmamıza tanık ol diye tembihte de bulundum. Nitekim o zat, ki o tarihte Devlet Bakanı olarak görev yapıyordu, beklediğim gibi geldi. Her hafta benim yemek davetime toplantım var diyerek icabet etmezken o hafta beni kendisi çağırdı. Ben de yakınımdaki arkadaşımla beraber olalım dedim ve böylece yemek masasına oturduk.

Neyse, bizi çok bekletmedi. “Rasim abi, Tayyip beye niçin yalnız adam diyorsun ki, diye söze başladı, ben her zaman onun yanındayım, günde en az üç veya dört defa beraber oluyoruz” dedi.