Sabır taşı

Anlaşılıyor ki, Ankara, kararını vermiş. AB'ye evet mi, hayır mı diye millete soracak.

Yani referandum.

Keşke iş bu noktaya gelmeseydi.

***

Gerçi AB, bizi kabul etmiş değil. Belki kabul edeceği de yok. Ama yine de millete sorulacak:

- Müzakereler devam etsin mi, yoksa kesilsin mi?

Yani:

- Evet mi, hayır mı?

Millet belli ki “hayır” diyecek. Sebebi malûm.

- Bizi çok incittiler.

Ben ateşli bir AB yanlısıydım, ben bile “hayır” diyeceğim.

Keşke hiç sormasalar.

***

Efendim, “hayır” diyerek, belki milli duygularımız okşanacak ama acaba iyi mi olacak?

Vallahi kötü de olsa, hergün aşağılanmaktan daha kötü olamaz.

***

Bir yandan da düşünüyorum:

- Acaba tâmir imkanı yok mu?

Çünkü ipler tam kopmuş değil. AB Bakanı Ömer Çelik çırpınıyor, AB için büyük mücadele veriyor, çok dikkatli bir üslup kullanarak da Ankara-AB dengelerini korumaya çalışıyor.

***

Velhasıl, mantık ile duygu arasında bir yerlere demir attık bekliyoruz. Halbuki 17 Aralık 2004’te müzakerelerin başlama anlaşması sağlandığı gece, ne kadar mutluyduk.

- Fazla naz, aşık usandırdı.

Olsun... Ayrılsak da barışsak da fark etmez. İkisi de kabülümüzdür.

Not:

Anayasa tartışmalarında bir “kapı” lafıdır gidiyor.

CHP “kapımız açık” diyor.

AK Parti de “kapımız açık” diyor.

E sonra? Sonrası hiç.