T’arif

İrade yoksunlarını belki mazur görebilirim ama okumuş etmiş, tahsil terbiye almış, iyi birer meslek ve kariyer sahibi olmuş insanların, kayıtsız şartsız bir biat içine girmelerini hiç anlayamam.

Bu devirde kölelik olur mu? Hem de âzad kabul etmez kölelik?

★

Terbiye ve saygı başka, emir kulluğu başka...

Hiyerarşi başka, uşaklık başka.

Mevki farkı başka, şahsiyetsizlik başka...

İtaat bile yasal bir çerçeveye dayanır. Biat ise insanı yerlerde süründürür.

★

Nereden aklıma geldi?

Geldi.

Karakolda doğru söyleyip mahkemede şaşanlar, tek merkezden talimat almış robotlara benziyorlar.

Onlar, yıldırımlar yaratan bir ırkın ahfadı olamazlar.

Araya karışmış birer çürük elma bile olamazlar.

Yabancı maddedirler.