İşin aslı budur!

Devletler eskisi gibi ticaret yapan fabrika çalıştıran konumdan çıkıp ticareti ve sanayii teşvik eden politikalara yönelmişlerdir.

Siyasi partilerin programlarında özelleştirme özel bir yere sahiptir.

Bu bağlamda Türkiye de çağdaş dünyada olduğu gibi özelleştirme politikası uygulamış ve Kamu İktisadi Teşekkülleri KİT'ler özelleştirilmiştir.

Hele de miadı dolmuş devletin sırtındaki zarar eden eski fabrikaların özelleştirilmesi devleti büyük bir yükten kurtarmıştır.

Çünkü özel sektörle mukayese edildiğinde KİT'lerin hakikaten hem yük hem arpalığa dönüşmüş işletmeler olduğu gerçeği görülmüştür.

Mesela, ben milletvekili iken ilimizdeki otuzlu yıllardan kalma şeker fabrikasına bir iş adamını götürdüm. Şeker fabrikası işleten bir iş adamıydı. Oturduk iş adamı fabrika yöneticilerinden üretim bilgileri aldıktan sonra bir ton şekerin 1200 dolara mal edildiği ortaya çıkınca, 'Ben 450 dolara mal ediyorum!' demişti. O fabrikalar özelleştirildi.