Afrin'den egemenliklere bakış

Cehennemin taşları, I. Dünya Savaşı sonunda, Sevr'de döşenmişti. Zebaniler, zamanı gelmiş olmalı ki, 1990 Birinci Körfez savaşıyla, yola devam dediler. Onlar devam dediler de, kanlı olayların bugünlere geleceğini düşünen pek olmadı. Üstelik niyetler ve hesaplar bilindiği halde. Malum; olaylar, Amerikan-İngiliz ikilisinin askerî işgal ve katliamlarıyla birdenbire alevlendi. "Arap Baharı" ile kuzeyden Afrika'yı dolaşarak Suriye'de düğümlenerek, emperyal güçlerin nüfuz hakimiyeti mücadelesine dönüştü. Başlangıçta işgalcilerin yanında veya karşısında yer alan bölge güçleri, gecikerek de olsa, aralarında yakınlaşma sağladı; direniş başladı. Buna rağmen, aralarındaki görüş ayrılıkları ve güven zafiyeti giderilemediği için istenen sonuca ulaşılamadı. Karşılaşılan felaketin boyutları tam kavranamadığı, hayalperest ve gündelik çıkar hesaplarından vazgeçilmediği sürece de durumun değişmeyeceği görülmektedir.

Kısaca, karşımızda çok unsurlu ve çok bilinmeyenli bir denklem var. Kafalar oldukça karışık. Tutumlar ve durumlar net değil. Ülkelerin bütünlüğü, bölgenin güvenliği ve istikrarına dönük ortak adımlar, bir türlü atılamıyor.

Konuya açıklık getirmek üzere bölge haritasına dikkatlice bakalım ve soralım; görülecektir ki harita bize en doğru cevapları verecektir. Meselâ: Bölgemizdeki bir ülke, kesin olarak bölünse, bundan kimler yararlanabilir? Daha açık soralım; tek başına Irak, tek başına Suriye, tek başına İran veya tek başına Türkiye resmen bölünse, bundan, herhangi bir bölge devleti yarar sağlayabilir mi? Hayır. Tam tersine, domino taşı teorisinde olduğu gibi bölünme, sırasıyla bölge devletlerine de sirayet eder. Esasen, büyük bir proje için bölgemize gelen emperyalist güçler buna izin de vermezler; şiddetle karşı çıkarlar. Buna da, tek başına hiçbir bölge devletinin gücü yetmez. Aynı soruyu Rusya için soralım; cevap, aşağı yukarı aynı olacaktır. Çünkü, Akdeniz'de bir üs elde etmek ve bölge gücü olmak üzere Suriye'ye gelen Rusya, yanında Türkiye ve İran olmadıkça, ne yapabilir? Varlığını nasıl sürdürebilir?

Peki, ülkelerin bölünmesinden kimler yararlanabilir? Belli değil mi? Elbette bölenler, emperyalistlerdir. Açalım; bugün, bunca katliam ve yıkımdan sonra en büyük yararı sağlayan başta İsrail değil mi? Evet. Bölgede hâkimiyet kurmak isteyen ABD, en büyük yararı sağlayan değil mi? Evet. Almanya, Fransa, diğer AB ülkeleri sırada yer almıyor mu?

İnsanlığın baş belaları

Bu gerçeği açıktan söyleyenler de, utanmadan yalana başvurarak Türkiye'yi aldatmaya yeltenenler de var. Meselâ; ABD Savunma Bakanı Mattis: "Türkiye büyük tehditle karşı karşıya" demiş. Şuna bakınız, Türkiye'yi, pervasızca açıktan tehdit ediyor. Peki, neden? Herhalde, Türkiye'yi suç ortağı yapamadığı için olmalı. ABD Dışişleri Bakanı Rex Tillerson, Türkiye ziyareti öncesi, "YPG'ye asla ağır silah vermedik, dolayısıyla geri alınacak bir şey yok." şeklinde konuşmuş. Demek ki hafif silah vermek mubah bir şey. ABD, binlerce TIR silah ve mühimmatı bütün dünyanın gözü önünde terör örgütü PKK/PYD'ye teslim etmedi mi?