İlk kim gelir?

Henüz liseli olduğum yıllarımdan bir anımı yıllar önce şöyle dercetmiştim:
"Bir bayram sabahı uyanmışım ki 'radikal' olmuşum. Hiç kimseyle bayramlaşmaya niyetim yok. Suratım da sirke satıyor, o biçim. Babam, 'N'oldu oğlum, neden bayramlaşmak istemiyorsun bizimle?' diye sorunca, Filistin'den girmiş Afganistan'dan (O sıralar Afganistan daha yeni işgal edilmişti) çıkmıştım. 'Kardeşlerimiz zulüm altındayken bayram yapmak da neymiş!' yollu bir cümleyle de sözümü bağlamıştım. Babam gülümseyerek, 'Manyak mısın oğlum' dedi, 'Afganistan'ı ben mi işgal ettim!.."
Takdir edersiniz ki ilk gençlik yıllarında "geleneğe" isyan doğaldır. Her şeyden evvel düşünceler tastamam oturmamıştır.
Sonraları idrak ettim:
Bayram 'vur patlasın çal oynasın' demek değildir; Ramazan orucuna mündemiç ödül mesabesinde...