‘Siz önce aç karnınızı doyurun’

Büyüklerimizden "Allah kimseyi açlıkla terbiye etmesin" sözünü ilk gençlik yıllarımızda sıklıkla duyardık.
Genellikle muhacirlik dönemi anılarının ardından terennüm ederlerdi.
Elbette suhuletle dinler, etkilenirdik; lakin künhüne varamazdık.
Zira dinlemek kifayet etmezdi. Nasıl ki mükellef sofra dinlemekle açlığınızı gideremezseniz aynen öyle.
Okumak veya izlemekle de olmaz. Mesela, Knut Hamsun'un "Açlık" romanı veya Barry Collins'in "Yargı" oyunu müthiştir. Her iki eser de insanı sarsar ama açlığın künhüne vardırmaya yetmez.
Yaşamak lazım.
Belki de onun için "Tok açın halinden anlamaz" denmiştir.

*** Üniversiteye henüz başladığım yıllardı. Parasız kalmıştım. Kimseden borç istemeyi de kendime yediremiyordum. Ne ki, açlık da...