Hayat Hayaldir...

2013 senesinin souk bir ubat akamyd. Telefonum çald. Titrek bir ses “Enver Aabey vefat etmi” dedi. “Hastanedeymi u anda. Biz gidiyoruz.” “Ben de geliyorum” diyebildim sadece. Sonra giyinip evden çktm ve Türkiye Hastanesine gittim. Hastane bahçesinde akn bir kalabalk vard. Herkes birbirine bakyor, bir ey konuamyordu. Ne yapacan hep ona sormaya alan insanlar, hâliyle ne yapacaklarn bilemiyorlard. Hastane bahçesindeki o hüzünlü sessizliin içinde, titreerek gezinen youn bir yetim kalmlk duygusu hissediliyordu... O gece çok garip olduk. Uyuyamadk. çimize büyük bir yalnzlk çöktü. Ama ertesi gün biraz toparlandk. Eyüp’te Kâgâri Dergâh'na çkan yokuta, “Kii sevdiiyle beraberdir” müjdesine snan mütevekkil ve arbal bir hüznü birlikte omuzladk. O dik yokuu Enver Aabey'den miras...