Bürokrata öyle, TÜGVA’ya böyle

Ceyhan Demir, lisede okumak için elinde tahta bavulla tek başına Ulukışla İlçesi’nden 1957 yılında trenle Niğde yolculuğuna çıktı. Okulunu bitirdi. Kaymakamlık, İçişleri Bakanlığı’nda şube müdürlüğü, genel müdür yardımcılığı, İzmir vali yardımcılığı, İzmir belediye başkanlığı görevlerinde bulundu. Yani devleti, bürokrasiyi yakından tanıyan bir isim.

Memleketine 2000 yılında gittiğinde, Ulukışla Meslek Yüksek Okulu’nda derslerin geçici olarak kullanılan ilkokul binasında olduğunu gördü. Bahçecilik bölümü öğrencilerinin uygulama bahçeleri olmadığını öğrendi. Üzüldü ve onlara katkıda bulunmak için ne yapacağına o gün karar verdi.

ŞARTLI  BAĞIŞ

“Tarım, uygulamasız ve sadece kitaptan görerek öğrenilemez” düşüncesiyle kendine durumdan görev çıkardı. Babadan miras kalan tek taşınmazı olan 6499 metrekare tarlayı, Niğde Üniversitesi’yle anlaşarak, “Bahçe Ziraat Bölümü Uygulama Bahçesi” olarak kullanılması koşuluyla bağışladı. Tarlanın etrafının çitle çevrilmesi, ağaçlandırılması giderlerini de kendisi karşıladı. Yaklaşık 10 yıl bu bahçede öğrenciler uygulamalı eğitim yaptı. Bölge çiftçileri de damlama sulamayı ve anaç fidan yetiştirmeyi öğrendi. Bu arada Ulukışla Meslek Yüksek Okulu inşaatı tamamlandı, kendi binasına taşındı. Okulun yanında yeni uygulama bahçesi kuruldu. Eski bahçe ihmal edildi.

Yalnız Ceyhan Demir değil, kardeşi rahmetli Ali Demir de akıl ve bilime dayalı laik eğitime gönül verenlerdendi. Ankara Zafer Koleji de onun eseri. Ulukışla Meslek Yüksek Okulu yeni binasına taşınınca Ali Demir de bu okulun ihtiyacı olan 24 adet bilgisayarı aldı ve yönetime teslim etti. Ali Demir’in sağlığında alınan o bilgisayarlar, bugün de kullanılıyor.

Ceyhan Demir, 2016 yılında memleketi Ulukışla’ya gittiğinde, meslek yüksek okulunun bahçecilik bölümünün yeterli başvuru olmadığı için kapatıldığını öğrendi. Demir, üniversite ile yaptığı protokole uyularak tapunun iadesini istedi.