Canlı bombalar niçin yabancı uyruklu?

Afganistan, Çeçenistan, Bosna, Irak ve Suriye'ye dinci örgütler “Cihad Bölgesi” der. Buralara dünyanın değişik ülkelerinden militanlar gelir ve “din adına” savaştıklarına inanır. Hem aynı uğurda mücadele veren, hem silah arkadaşlığı olan değişik ülke vatandaşları arasında yakın dostluklar oluşur. İşte, o dostluklar hatırına, yabancı ülkenin teröristi gelip, sizin ülkenizde eylem yapar, siz de onun ülkesinde.
Türkiye'de bulunan teröristlerin önemli bir bölümü isim isim biliniyor. Onların eylemleri belki önlenebilir. Ama yabancı ülke vatandaşı olan, üstelik de Türkiye'ye geldiğinde kendilerine yardımcı olan gruplarla yakın temasta bulunmayanların kendilerini eylem gününe kadar gizlemeleri daha kolay oluyor. Türkiye onlar için “kolay eylem alanı”, hatta “Cihad ülkesi”dir.
HABERLEŞME ARACI KURYELER

Türkiye'ye gelen yabancı uyruklu terörist hakkında bilgi elde etmek kolay değil. IŞİD militanlarının bir özelliği de hem dinlenmeye, hem de izlenmeye karşı önlem olarak telefon kullanmazlar. Haberleşmeler kurye aracılığıyla yapılır. Türkiye'ye kaçak yollarla giren ya da daha önce kaydı olmadığı için “turist” gibi ülkemize gelen teröristin eylem yapacağını öğrenmek kolay olmuyor.
MİT ve Emniyet, Türkiye'deki teröristlerin eylem yapma gücünü biliyor ama onlarla temas kurmadığı ya da bunu büyük bir gizlilik içinde yaptığı sürece yabancı uyruklu teröristi gözünden kaçırabiliyor, eylemi önlenemiyor. İş işten geçtikten sonra maşallah istihbarat birimleri her şeyi kısa sürede açıklıyor. Geçmiş olsun…
Bir kişi “canlı bomba” olmaya karar verdiyse önceden yakaladınız yakaladınız, aksi halde onun eylemini önlemek mümkün olmayabilir. Ölmeye karar vermiş bir teröristin, eylemden sonra kaçma gibi bir planı olmadığı için ne kadar kayıp verdirirse örgüte o kadar büyük destek sağladığına, din adına büyük işler başarılmış olacağına inanır. O yüzden önemli olan plan aşamasında teröristleri durdurabilmektir.
“ÖNLEDİK” DEDİKLERİ DOĞRU MU?

Terör örgütlerinin büyük can kayıplarına yol açtığı “canlı bomba”, “bomba yüklü araç” eylemlerinden sonra, bazı yetkililer, “Bu eylemi önleyemedik ama daha önce 100'e yakın eylemi önledik” derler. Eğer son bir yılda 100'e yakın canlı bomba eylemi gerçekleştirilmek istendiyse vay ülkemizin haline…
Peki bu eylemler önlendiyse, zanlıları hakkında hiç iddianame düzenlendiğini, dava açıldığını duydunuz mu? “Turizme darbe vurmaması için açıklamadık” derlerse de sakın inanmayın. Bu ülkede “gizli” kalması gerekip de açıklamadıkları herhangi bir şey yok. İstihbarat birimleri de “istihbarat zaafı var” eleştirilerinden kurtulmanın yolunu bulmuşlar. Değişik aralıklarla gönderilen genelgeler, yaşanan olaylara göre şekillenir.
Her genelgede bölücü ya da dinci örgütün hedefleri arasında havalimanları, askeri tesisler, polis karakolları, asker ve polis lojmanları, köprüler mutlaka belirtilir. Eğer bunlardan birisine eylem yapıldıysa “istihbarat önceden uyardı” denilir. Oysa istihbarat dediğiniz de “ne, nerede, ne zaman, nasıl, kim?” sorularının cevabının olması gerekir. Hiçbirinin cevabı olmadan hazırlanan not sadece “durumu kurtarmaya” dönüktür.