Darağacına 129 kişi yetmedi mi?

Ülkemizde anayasa da, yasalar da gerekli araştırmalar yapılmadan, özensiz, düzensiz hazırlanıyor, muhalefetin uyarıları dikkate alınmadığı için istenildiği biçimde de yasalaştırılıyor. AKP döneminde hazırlanıp, AKP döneminde değiştirilen yasaların haddi hesabı yok.
İdam, telafisi olmayan bir ceza infaz yöntemidir. İdam uygulanıyor olsaydı, Balyoz'dan, Ergenekon'dan mahkum edilenlerin çoğunun idam edilmesi gerekirdi. Oysa, bu davaların nasıl birer kumpas olduğu geç de olsa ortaya çıktı. Belki de o davaların sanıklarının kumpas sonucu idam edildikleri yıllar sonra anlaşılacak, bugün birçok örneği olduğu gibi itibarının iadesi istenecekti.

392 KİŞİDEN 129'U

Hakkında idam kararı verilen, “kalem kırılan” kişinin idam edilebilmesi için yasa çıkarılması gerekiyor. Yasa çıkarılıp idam edilenler arasında başbakan, bakanlar, gençlik liderleri de bulunuyor. Bazı dönemlerde, idam cezası verilenin dosyası TBMM'ye geldiğinde, komisyon “dönem sonuna” bırakıyor, böylece idamlar gerçekleşmiyordu. Buna rağmen, idam cezası yasalarımızda olduğu için yurtdışına kaçanların ülkemize iadesi önünde de önemli bir engel oluşturuyordu.
1960 yılından, idam cezasının kaldırıldığı 2004 yılına kadar tam 390 kişi hakkında idam cezası verildi. İdama çarptırılanlardan 129'unun cezası infaz edildi. Son iki infaz 1984 yılında gerçekleştirildi. Yasalarımızda olmasına rağmen o tarihten sonra idam cezalarının hiçbiri yerine getirilmedi. Yapılan araştırmalar da idam cezasının kalkmasının idamı gerektiren suçlarda bir azalma olmadığını da ortaya koydu.
Darbe dönemlerinde idam cezasına çarptırılanlar çok ama o sayıya göre infazları incelediğimizde “yine ucuz kurtulmuşlar” diyorsunuz. 1960 yılından sonra idam cezasına çarptırılanlardan 261'inin idam dosyası TBMM'den geçmediği için infazları da yapılamadı. Ancak çoğu siyasi hükümlülerden 129'u o kadar şanslı değildi. TBMM kayıtlarını araştırdığımda yıllara göre idam edilenlerin sayısı şöyle: