MGK, “Tehcir”i niçin güncelliyor?

1. Dünya Savaşı sırasında; Sarıkamış Harekâtı’nda Üçüncü Ordu’nun yok olması, Doğu Anadolu Bölgesi’nin işgalinde Ermenilerin Rusları desteklemesi, Van’da çıkarılan isyan sonucu kentin Ruslara teslim edilmesi gibi olumsuzluklar üzerine Osmanlı İmparatorluğu cephe gerisini askeri zorunluluk sonucu güvence altına alınabilmek için 27 Mayıs 1915’te “Tehcir Kanunu”nu çıkarttı. Osmanlı Ermenileri, o dönem imparatorluğa bağlı bir bölge olan Suriye’ye nakledildi.

Zorunlu göç, savaş ortamı, ulaşım olanaklarının kısıtlılığı, çetin doğa koşulları, göç yollarında emniyet ve asayişin sağlanmasındaki güçlükler, göç kafilelerine yönelik saldırı/yağma olayları, açlık, hastalıklar yüzünden çok sayıda Ermeni vatandaş hayatını kaybetti. İşte, bu acılar 100 yıldır devam ediyor ve Ermenilere “soykırım” uygulandığı öne sürülüyor.

O YASA YÜRÜRLÜKTE

“Tehcir”, savaş/olağanüstü dönemlerde askeri zorunluluklar yüzünden uygulanan, tehlikeli bölgelerdeki halkın buralardan alınarak yurt içindeki daha güvenli bölgelere naklini kapsayan bir tür tahliye/kabul ve seyrekleştirme işlemidir. II. Dünya Savaşı sırasında ABD, Avustralya ve Kanada’da da bu tür uygulamalar yapılmış.
9 Haziran 1958’de çıkarılan “Sivil Savunma Kanunu – SSK” ile 5 Haziran 1964’te Bakanlar Kurulu’nca kabul edilen “Sivil Savunma ile İlgili Şahsi Mükellefiyet, Tahliye ve Seyrekleştirme, Planlama ve Diğer Hizmetler Tüzüğü”nün “Tehcir Kanunu”nun güncelleştirilmiş hali olduğunu ve bunların halen yürürlükte olduğunu, mevzuat konusunda engin bir deneyime sahip olan Mülkiye Başmüfettişi Mahmut Esen’den öğreniyorum. Esen, bizim için mevzuatı taradıktan sonra şu ek bilgileri aktardı: