Sekiz soruda Almanya'nın yeni Türkiye politikasının şifreleri

CUMHURBAŞKANI Recep Tayyip Erdoğan’ın geçen hafta Berlin’de bir ‘devlet ziyareti’ çerçevesinde en üst düzey protokolle ağırlanması ve demokrasi ve insan hakları alanlarında getirilen bütün eleştirilere karşılık, ziyaretin “ilişkilerin daha da ileri götürülmesi” konusunda kuvvetli bir mutabakatla sonuçlanması, Almanya’nın Türkiye politikasında yeni bir bakışın ortaya çıkmasının sonucu.

Bu yeni bakışta, iktidardaki koalisyon hükümetinin ortakları merkez sağ CDU ve CSU ile sosyal demokrat SPD arasında tam bir mutabakatın yerleştiği anlaşılıyor.

Almanya neden Türkiye’ye yaklaşma ihtiyacı duyuyor? Muhtemelen ilişikte sıralayacağımız faktörlerin bir araya gelmesinin yarattığı itme gücü Berlin’i bu yeni politikaya yöneltiyor:


1) MÜLTECİLER KONUSUNDA KADER BİRLİĞİ: En önemli faktörlerden biri, Suriye’deki iç savaşın bu ülkeye dönük serpintileri. Savaş Türkiye’nin 3.5 milyon mülteciye ev sahipliği yapmasına yol açarken, Almanya da 700 bin dolayında Suriyeli mülteciyi kendi topraklarında buldu. Mültecilerin gelişi aşırı sağcı, ırkçı grupların güçlenmesini tetikleyerek, Alman iç politikasının bütün dengelerini altüst ediyor. Angela Merkel’in başında bulunduğu hükümetin hedeflerinden biri, mümkün olabilirse, Suriye’nin istikrara kavuşması halinde bu mültecilerin en azından bir bölümünü geri dönmeye ikna etmek. Aynı mülteci sorununu göğüslemek durumunda kalmaları, Almanya’yı Türkiye ile bir anlamda kader birliğine itiyor.


2) TÜRKİYE MÜLTECİLERE SET ÇEKİYOR: Geçen ay İdlib’de topyekûn bir askeri harekâtın yeni bir göç dalgasını başlatması ihtimalinin belirmesi, Almanya’yı da Türkiye kadar tedirgin etti. Yeni bir göç akını patlak verirse, bu mültecilerin bir bölümünün yine Almanya’ya gelmesinden endişe ediliyor. Her halükârda, 2016 yılında yapılmış olan mülteci anlaşması çerçevesinde, Türkiye’nin Suriyeli mültecilerin Avrupa’ya, Almanya’ya geçişi önünde kuvvetli bir set &c...