Girne'yi bitiriyoruz

Kıbrıs’a gelen misafirlerin görmek isteyeceği yerlerin başında gelir Girne Limanı. Hem tarihi hem de manzarası muhteşemdir. Ancak öyle bir hayal kırıklığıyla karşılaşır ki misafir, bir daha Girne Limanı’na adım atmak istemez. Burası, Kuzey Kıbrıs’ın dünyaya açılan yüzüdür. Ancak öyle bir vurdumduymazlık var ki, etraf çöplerle dolu. Lağım kokuları arasında yürümek zorunda kalıyorsunuz. Bırakın limanda oturup bir şeyler yemeyi, içmeyi oradan uzaklaşmak için yoğun çaba harcıyorsunuz. Geçtiğimiz gün önemli bir misafirimle limana indik. Misafirimin, “Haydi gel, bir kahve içelim” önerisi karşısında, ‘mecburen’ evet demek zorunda kaldım. İçimdeki ses, ‘yine rezil olacağız’ diyordu. Haksız daçıkmadım. Limana varınca, konuşmasınıbilmeyen, zorla müşteriyi içeri çekmeye çalışanlar, mafyavari tavırlarla dolaşanlar ortaya çıktı. Kendi istediğimiz bir yere oturduk.
Koşarak uzaklaştık
Misafirim bunlardan çok rahatsız oldu, tam sohbet açacakken, “Sefa Bey bu koku ne böyle? Burada oturulmaz” deyince koşar adım uzaklaştık Liman’dan. Sonrası yukarıda yazdıklarım gibi, ardı ardına eleştiri olarak geldi. Ne yazık ki, Girne’yi yönetenler de limanın bağlı olduğu bakanlıklar da bir şehrin bitişini hızlandırıyor. Türkiye’den gelen ünlü isimlerle, otellerde, eğlence mekanlarında poz vermekten başka iş yapmayan bazı yöneticiler nedeniyle ülke turizmi sadece ‘kumarcılarla’ sınırlı kalıyor. Sonra da “Biz kumar ülkesi değiliz” diye milyonlarca TL harcayarak reklam yapalım. Ama evimizin önünü hiç temizlemeyelim. Gazi Mustafa Kemal Atatürk’ün şu sözüyle bitirelim, “Toplumsal gelişmenin de, çürümenin de temelinde, yöneticilerin tavırları yatar.”