Bilim ve seçim

Bilimde doğru, seçimle belirlenmez. Bilimde doğrunun ölçütü, nesnel gerçeklikle sınamadır. Doğa bilimlerindeki bütün büyük atılımlar, çoğunluğun onayından değil, pratiğin sınamasından geçtikleri için, bugün insanlığın birikimi içinde sahip oldukları yere kavuşmuşlardır. Günümüzde de doğa yasalarının ezici çoğunluğunun yapılacak bir halk oylamasından “yenik” çıkacağına pek kuşku yoktur. ÇÖZÜM, İŞİ ‘ERBABINA’ BIRAKMAK MI?
Seçim ile doğa bilimleri arasındaki bu ilişki, toplumbilim açısından da söz konusudur. Hatta insan-insan ilişkisinin insan-doğa ilişkisine göre daha karmaşık olmasından ötürü, bu durumun toplumbilim için daha da geçerli olduğu söylenebilir. Mevcut toplumsal yapı içinde ileri teknolojilerin ve bunların dayandığı bilimsel bilgilerin geliştirilmesi, bilim insanları eliyle gerçekleştirilmektedir. O zaman toplumsal alanda da benzer bir yol izleyip, toplumsal gelişmeyi de teknolojik gelişme gibi “işin erbabına” mı bırakmamız gerekir?
Ülkemizde son zamanlarda ve özellikle seçim dönemlerinde “halkın cehaleti”nden yakınıp, “işin erbabı”nı “halkın karşıtı” olarak öne çıkarma eğilimi yaygınlaşmıştır. Bu eğilim, yeni değildir. Ama Sokrates’in “bilge”lerine, Auguste Comte’un da “teknokrat”larına yüklediği işlev, halkı aydınlatmak değil, “işin erbabı olarak halkı gütmek”tir. Ancak doğa bilimleri ile toplumbilim arasında önemli bir fark vardır ve halka karşı doğru tutumun sırrı bu farkta yatmaktadır. ARADAKİ FARK
Teknoloji, doğa bilimlerinin bulguları temelinde doğanın güçlerini üretimde kullanılır hale getirmeyi hedefl...