28 Şubat’tan 15 Temmuz’a

Demokratik değerlere ve hukukun üstünlüğüne inanılan bir yerde herhangi bir siyasi partinin doğruları ve beklentileri -halkın teveccühü ne denli güçlü olursa olsun tek başına yeterli değildir - devletin ve de milletin tek doğrusu haline getirilemez. Hükümetler de sadece kendi oydaşlarına karşı sorumlu değildir, çünkü toplumun çoğunluğunun doğruları ve beklentileri toplumu oluşturan diğer paydaşlar ve tekil bireylerce paylaşılmayabilir ve haksızlıklara sebep olabilir. Bu nedenle bir siyasi parti veya lider ne denli güçlü olursa olsun yapıp-edecekleri hukukun gerçek manası ile hakkaniyet dairesi içinde olmalıdır. Kendi literatürümüzden konuşursak, halife-lider ya da bugünkü sistemde hükümet ve başı, İmam Maturidi’nin belirttiği gibi sadece Müslimlerin değil aynı zamanda zımmilerin de lideridir ve görevinin hepsinin huzur ve refahını sağlamak olduğu unutmamalıdır. Toplumun beklenti ve arzuları zamana, mekana ve ihtiyaçlara göre değişiklik gösterebildiği için bir iktidarın yapıp ettiklerini bir başka iktidar gerekli halk desteğini bulduğunda yasal sınırlar ve demokratik teamüller çerçevesinde değiştirilebilir, geliştirebilir, yenileyebilir. Bu nedenle son günlerde hükümet kanadından ve de hükümeti destekleyen bazı yazarlardan açıkça ya da ima yoluyla duyduğumuz AK Parti’nin beklenti ve doğrularının devlet ve milletin beklentileri ile bir tutulmak isteği doğru bir yaklaşım değildir. Bu tavır hem ülkeye hem de AK Parti’ye açıkça zarar verir çünkü böyle bir yaklaşım yapılan ya da yapılacak işlerin hatasıyla sevabıyla tenkit edilmesini ve varsa hataların düzeltilmesini zorlaştırır. *** Bir siyasi partinin kendi ikbalini koruma kollama endişesi taşıması ve bunun için önlemler alması elbette ki eleştirilemez. Ancak bu tedbirlerin insaf dairesinde olması da şart. Toplumsal desteğinizin çok güçlü olması size temel ilkeleri es geçme hakkını vermez.