Hasan Karakaya…. Ne güzel bir gidiş bu!

Gecenin 1.30’u, Cumhurbaşkanımızın Başdanışmanı Lütfullah Göktaş, Medine’den arayıp Hasan Ağabey’in hanımefendisinin telefon numarasını istediğinde, o mahmurlukla “Bende yok” dedim.

Sonra...

Beynim döndü....

“Ne oldu, Hasan Abi’ye...” !!!!

Kalp rahatsızlığı vardı, “yine yoklamıştır şöyle bir” diye bir “ümit” kırıntısı düştü yüreğime.

“Kaybettik başımız sağ olsun, Allah rahmet eylesin” deyince Lütfullah Bey, hiç bir şey olmamış gibi, “Ben alıp sana gönderirim telefon numarasını” karşılığını verdim.

Numarayı aldım, gönderdim.

Şöyle bir evin içinde turladım.

Aman Allah’ım, Hasan Karakaya Ağabey rahmetli oldu!..

Yığılıp kaldım; 1989 yılından bu yana, 26-27 yıl boyunca neler neler birikmiş...

Akıp gitti gözlerimizin önünden; yaşadıklarımız, ne zorluklar, ne mücadeleler, ne heyecanlar, bombalanmalar, kaleşlenmeler, yargılanmalar,  “darbe karşıtlığı”ndan hüküm giymeler, işkenceler...

Hasan Ağabeye de ne çektirmişlerdi.

Yılmadı, taviz vermedi, imaj yapmaya ve satmaya çalışmadı, gecesi gündüzü yoktu, evine gece 1’de, 2’de giderdi...

Ailelerimizi çok ihmal ettik; haklarını helal etsinler.

Ben, bugün hiç iyi değilim.

Bir yanım “Ne güzel bir gidiş, kutsal topraklarda, Sevgililer Sevgilisi’nin yanı başında...”

Son dakikalarında, “Ne güzel oldu, bu mübarek diyarlarda doya doya ibadetimizi yaptık, şükürler olsun” demiş Hasan Ağabey...

Medine’den geliyor...

Cuma günü gidiyor.