Çocuklu anneler

Malum ya kadınlar biz erkeklerden üstündür, ilişkilerde hep haksız olan taraf bizleriz ve eğer bir ilişkide mağduriyet söz konusu olursa hep kadınlar mağdur olur, biz hep hatalıyızdır...

Yılların ideolojik saldırısı ve Fellini’nin “La Citta Delle Donne” sindekine (Kadınlar Şehri) benzeyen bir über mahalleden gelen baskılar sonucu bütün bunları kabul ettik ve sonunda acılarımızı içimize bastırarak hep kabahatli, hep yanlış yapan, hep alttan alması gereken kesim biz erkekler olduk.

Yani bizler, kadınlar karşısında doğuştan hükmen mağlup durumdayız.

Acı gerçek böyleyken durumu bizler açısından daha da vahimleştiren bir başka fenomen var. Kadınlar kendilerini zaten üstün görürken şimdi bir de çocuklu anne terörü yaşanıyor toplumda.

Diyelim ki yanında çocuğu olan bir kadın, çıkmak üzere olduğunuz kapıya yaklaştı.

Siz zaten doğal olarak kadına yol vereceksiniz, ama bu defa yanında çocuğu da olduğu için sadece yol vermek yetmiyor. Yana çekilip bir de saygı duruşunda bulunmanız, hatta yapabilirseniz saygı duruşunuz sürerken yüksek sesle “Tanrı Kraliçeyi Korusun” marşını da söylemeniz gerekiyor.

Sokaklarda çocuklu kadınların sanki öncelikli geçiş hakkı var.