Demirel gidince Linus gibi kaldım

Charles M. Schulz’un “Peanuts” adlı çok sevdiğim çizgi bandınınLinus adlı bir karakteri vardı.

Linus, daima bir battaniyeye sarılmış halde görünürdü.

Bu onun güvenlik battaniyesiydi. 

Hayatın getirebileceği kötü sürprizlere, trajedilere, belalara karşı kendisini koruyacağına inandığı battaniyesiydi.

Arada bir onu kaybettiği de olurdu. 

O anlarda Schulz, onu ağlamaklı ve endişeli bir suratla bize bakarken çizerdi. 

Linus’un güvenlik battaniyesini kaybettiğinde neler hissettiğini, Demirel’in gittiğini duyduğumdan bu yana çok daha iyi anlıyorum. 

9. Cumhurbaşkanı’mın entelektüel derinliğine, gücüne daima hayrandım ve bunu her fırsatta kendisine de söylerdim. 

Ben onu zekâsıyla, esprisiyle, entelektüel birikimiyle Winston Churchill’e benzetirdim. 

Onun benim birikimimi, yazdıklarımı takdir etmesi de bana sonsuz huzur ve güven verirdi.