Fütursuzca fütürist bir kadın
Hafta sonu gelince kendime Washington sarmalının dışına çıkma izni veriyorum.Diyebilirim ki hafta sonlarında kendi kuruluş ayarlarıma dönüyorum.Popüler kültürü, magazini, mizahı düşünüp...
Hafta sonu gelince kendime Washington sarmalının dışına çıkma izni veriyorum.
Diyebilirim ki hafta sonlarında kendi kuruluş ayarlarıma dönüyorum.Popüler kültürü, magazini, mizahı düşünüp bu konularda yazılar hayal edebiliyorum.
Özellikle mizah konusunda aklıma gelip de yazmayı ertelediğim yazılarla Savaş ve Barış boyutunda bir kitap rahatlıkla oluşur.
Benim yaşımda projelerin ileriye ertelenmesi riskinin gayet tabii ki farkındayım ama öğrenmek, anlamak için yıllarımı vermiş olduğum Washington gelişmelerine karşı da bir sorumluluk hissettiğimden bu erteleme riskini şimdilik alıyorum.
Böyle projeleri düşünmek bile hafta sonumu güzel kılmaya yetebiliyor. Hafta içindeki karanlık iç sıkıcı dünyanın dışına biraz olsun çıkabiliyorum.
Bu hafta sonunu çok daha güzel ve gülümsetici kılan bir başka şey de var.
Elimde son zamanlarda en fazla keyif aldığım kitaplardan bir tanesi bulunuyor.
Çoğu sayfasını birkaç kez dikkatli okumak ihtiyacı hissediyorum.
Satır altlarını çiziyor ve notlar alıyorum.