Lütfen kusuruma bakmayın bugün yazı yazamıyorum!

Ben normalde her haftaya onu planlayarak başlarım.

Hayatım çoğunlukla okuma yazmaktan ibaret olduğundan planım hep buna yöneliktir.

Hangi gün neyi yazacağım konusu, planımın en önemli boyutudur.

Kafamda şema oluştuktan, o yazıları kafama yazmaya başladıktan sonra gelişmelere göre bunun değişmesi mümkündür.

Normal bir hayatım varmış gibi bu rutini sürdürmeye çalışıyorum.

Bugün pazar olduğu için okuyucularımı biraz rahatlatayım, biraz gülümseteyim diyerek birkaç parçadan oluşan bir yazı buketi planlamıştım.

Normal bir hayatım varmış gibi yapmaya çalışıyorum, ama hiçbirimizin normal denilebilecek yaşamları artık yok.

Terör, hayatlarımızı darmadağın etmeye çalışıyor.

Fiziksel zarar almadan bir gün geçirsek bile mutlaka o gün ruhi bir darbe alıyoruz, vicdanlarımız paramparça ediliyor.

Bizim uzağımızdan fiziksel zarar haberleri hep geliyor.

Bugünü de planladığım gibi yaşamaya çalışırken yine terör, yine şehit olan insanların haberi geldi.

“Acaba yine devam etsem mi?” diye biraz düşündüm, ama hayır devam edemeyecektim.

Bir pazar da olsa insanları rahatlatan, biraz gülümseten bir yazı yazamayacağım bugün, lütfen beni anlayın.

ACABA DOĞRU MU YAPIYORUM?

Bu kararı alırken üzerinde iyice düşündüm.

O yazıları bugün yazmama kararımın arkasında dururum, ama doğru mu davranıyorum bundan da emin değilim açıkçası.

Bunu da sizlerle tartışmak, paylaşmak istiyorum...

Teröristin amacı, korku ve endişeyi yayıp toplumu teslim almak, hatta birbirine düşürmektir.