Hiç değilse yerli otoda birleşseydik

Bugün savaş çıksa, yarımız düşmanı tutacak. Milli maçta dahi becerip kendi tarafımızıtutamıyoruz. Nobel gibi küresel kıvancı bile yaşayamadık, ikiye bölündük. Reyhanlı, Suruç, Ankara katliamları da bizi birleştiremedi.
Dün yerli otomobil prototipi ilk kez ete kemiğe büründü. Bilim Bakanı Fikri Işık bazıkamuflajlı fotoğraflar paylaştı. Terör katliamına verdiğimiz tepkinin benzerini gördük ve bu milli davada dahi bin parçaya bölündük.
50 yıl önce Devrim ile yola çıkalım dedik, olmadı. 30 yıl önce Anadol ile denedik, sonunu getiremedik. 5 yıl önce "babayiğit" aradık, gördük ki bizdeki babalar yiğit değil. Yiğitbirilerini bulup ardına babalar gibi destek koyalım dedik, prototipe ulaştık.
Şimdi "her şeyi bilen" tutumumuzla her birimiz ahkâm kesiyor, ilhamdan kopyaya dek yerli otoyu ilk günden paramparça ediyoruz. Peki neden? Nasıl bu kadar savrulmaya teşneyiz? 
21 prototipten yerli otoda 5'lik kısa listeye ulaştığımızda bunları neden tartışmaya açmadık? En iyisini zaten bilerek doğanlarımız, şimdi bu "çalıntı" gibi ağıritibarsızlaştırma saldırılarını göğüslemek zorunda kalacak...