Kurnazlık kaybettirir

Öyküyü hatırlarsınız, Nasreddin Hocamız kıt kanaat geçindiği bir yılın kara kışında bakmış ki arpa saman yazı getirmeyecek... Eşeğin arpasını her gün biraz kısmaya başlamış. Kısa kısa hayvancığızın yemi günlük bir avuç arpa olmuş. Bir gün ahıra girdiğinde eşeğin öldüğünü gören Hoca "yazık oldu" demiş: "Tam açlığa alışmışken ömrü yetmedi." Müşterinin "velinimet" olduğu çağlar çoktan tarih oldu. Şimdi "müşteri kraldır" sloganı moda.
Ama buradaki "kral" kelimesine takılmayın zira kurnazlığı "maharet" zannedenler için "eşek" muamelesi görüyoruz.
Evime yakın diye neredeyse mutfağım olarak kullandığım bir zincir restoran vardı. Sevdiğim ana yemeğin fiyatını hemen hemen her ay artırdı, durdu.
Bir gün de tabağın içindeki patatesi çıkardı, "ilave ücret" ile satmaya başladı.
Sordum "neden?" diye... "Bu bizim şirket politikamız" cevabını aldım. Tepkimi "Benim de müşteri politikam bana tuzak kuran restoranlarda yemek yemeyi reddetmektir" diyerek bir daha gitmedim.
Daha sonra o adreste başka bir restoranın açıldığını gördüm. Kapanmış ve küstürdüğü müşterileri, teker teker ayağını kesmiş... Her gün arpası kısılan eşeğin "açlığa alışması" bu kadar oluyor işte.