Yolun bundan sonrası

HDP, 1 Kasım seçim bildirgesini dün açıkladı.
Eşbaşkanlar Selahattin Demirtaş ve Figen Yüksekdağ’ın giriş konuşmalarını ve bildirgeyi oluşturan iddialı vaatlerini ben de salonda dinledim.
İddiasız siyaset olamayacağına göre bir yönüyle HDP’nin vaatlerine de tıpkı Ak Parti’nin, CHP’nin ve MHP’nin seçim bildirgelerine bakış açısıyla bakmak gerekiyor.
Böyle bakıldığında, demokratik anayasa, yargı reformu, basın özgürlüğü, insan hakları, eğitim ve dış politika gibi temel sorun alanlarına ilişkin olarak bildirgeye yansıyan vizyonun altı çizilmeli.
Bunun yanı sıra, “temel güvence paketi” adı altında her eve ücretsiz su, elektrik ve kira yardımı, asgari ücretin ilk etapta 2 bin TL olması, emekli maaşlarının bu rakama çekilmesi, 15-25 yaş arası tüm gençlere her ay 200 TL ulaşım ve iletişim desteği sağlanması, çiftçilere, esnaflara, öğretmenlere dönük vaatleri konu ederken de örneğin CHP’ye gösterilen ilginin HDP’den esirgenmemesi gerekiyor.
Ya da Ak Parti’nin “İlk günkü aşkla”, “Haydi bismillah” şarkısını, CHP’nin, “Önce Türkiye” sloganını hangi kriterlerle değerlendiriyorsak, HDP’nin, “İnadına barış” sloganı ve şarkısına da aynı pencereden bakılabilmeli.
Ancak, 20 Temmuz’da Adıyaman’da 1 uzman onbaşının şehit edilmesinden itibaren düne kadar geçen sürede 108 şehit cenazesini kaldırmış bir Türkiye manzarasında, HDP’nin en az 7 Haziran’daki kadar oy alabilme hedefiyle açıkladığı seçim bildirgesi öncelenmesi gereken siyasi kriterlerle değerlendirilemiyor.