AK Parti’de gönlü en ‘berrak’ olanlar

7 Haziran seçimleri yaklaştıkça siyasetin alan göstergeleri meydanlar üzerinden tahlil ediliyor. Hangi partinin hangi ilde kaç bin kişiyi topladığı, mitinglere katılım gibi konular, seçimin genel nabzı olarak sunuluyor... Ama bir de “taban” dediğimiz kılcal damarlar var. Orada ne olduğu önemli. Zira; toplumsal değişimi merak ediyorsak, bunu gövde gösterilerinden çok, büyük kitlelerin gölgesinde işleyen, sessiz ve sabırlı akışlara kulak vererek anlayabiliriz. 

AK Parti’nin son on yıllık seçim grafiği ve anket gruplarının hazırladığı son yoklamalara baktığınızda, seçimlerin sonuçları hakkında şimdiden kabullenilmiş bir galibiyet söz konusu. HDP’nin barajı aşıp aşamaması ise meclisteki aritmetiği etkileyecek olsa da muhtemel sonucu AK Parti aleyhine etkileyecek güçte değil. Dolayısıyla radikal bir şaşırtıcılık veya deprem beklentisi içinde değil kimse. (Hala darbelerden ümidini kesmemiş az sayıdaki gayretkeşi saymazsak.)

Peki bu açıkara önde oluş AK Parti için bir rehavete sebep oluyor mu? Bu kadar zamandır ipi birincilikle göğüslemiş ve başarısını sadece seçim kazanmak üzerine değil hizmet ve halkla ilişkiler konusunda da tekrar edebilmiş bir parti için, rehavet denilmese bile rutinleşmiş, heyecanını kaybetmiş bir gidişattan bahsedebilir miyiz?

Kılcal damarlardan bahsetmem de bu yüzden. 1. Hem siyasetin üst yönetsel tablosu hem de ülke genelinde önemsenen ekonomik istikrar için “devamiyet”, heyecandan çok sürdürülmesi gereken bir rutin limit anlamındadır. 2. Ayrıca AK Parti’nin kuruluş ve bugünlere geliş sürecinde yaslandığı çoğu “mağduriyetler” de geride kalmıştır. Bunlar AK Parti’yi ilgilendiriyor.