Andımız ve ‘milli-yerli’ vurgusu
Andımız'ı okuyarak büyüdük. Bize hiç yük gelmedi Andımız. Andımızı okumak bizim için arkadaşlarımızla aynı takımı tutmak gibiydi. Heyecanlanırdık, neşelenirdik, nefesimizin...
Andımız'ı okuyarak büyüdük. Bize hiç yük gelmedi Andımız. Andımızı okumak bizim için arkadaşlarımızla aynı takımı tutmak gibiydi. Heyecanlanırdık, neşelenirdik, nefesimizin çıktığı kadar, bağırarak okurduk bu şiiri.
Anne babalarımız da aynı öğrenci andını (şiiri) okumuşlardı çocukluklarında... Ama büyükanne ve büyükbabalarımız bu şiiri okumamışlardı sözgelimi. Onlar bu şiirin yazılmasından evvelki Kurtuluş Savaşımızı yüklenmişlerdi omuzlarına, sırtlamışlardı o zor günleri, kimisi şehit, kimisi gazi, kimisi dul, kimisi yetim olarak İstiklal Harbini şerefle bitirmenin gururu ve yorgunluğu ile yaşamışlardı ömürlerini...
Bugünkü Andımız tartışmaları ulusal kimlik üzerinden ateşli bir şekilde yapılırken, durdum düşündüm.
Çanakkale şehitlerinden olan Çakır Hüseyin Çavuş