Çölde serin bir gölgelik hikayesi

İyilik, kötülükten daha çoktur.

Ama bizler kötülüğün derin ve şaşırtıcı şoku sebebiyle, onu daha çokmuş gibi hissederiz. Hayat çok hızla esen bir rüzgar gibi, hepimizi öğütürken, geriye sadece iyiliklerin fısıltısı kalıyor. Herkes ve her şey gidiyor, ama iyilikler varoluş evrenindeki akislerini dalga dalga devam ettirerek, gölgelerini üzerimize düşürerek, bize ilham vermeyi sürdürüyor.

Bir video ve bir kaç fotoğrafla başladı her şey. Burkina Faso'da, çölden esen yakıcı rüzgarlara karşı namaz kılarken feci sıcağın altında adeta bir fön makinasının sıcağında, kumullara secde eden insanları görmüştüm... Taşlarla çevrili bir kumul, meğerse camileriymiş. Ramazan günlerindeydik. İstanbul'da nispeten serin bile diyebileceğimiz ılık günlerde geçti oruç vakitlerimiz. Ama dedim ya oruç, kalplerimizi latifleştiriyor, köşeler, kenarlar, tüm sertlikler inceliyor, ruh bedenin önüne geçerek, kendini hissettiriyor, herhalde ondan olsa gerek, içim sızlamıştı... Video ve fo