Hıçkırık dolu bir garip ezan...
Sancak’ta, halkı Müslüman ve Boşnak olan Tutin kasabasındaki bir camiden, içli bir ses yükseliyor. Ağır ağır okuyor öğlen namazını Müezzin Efendi...
Allahu Ekber derken buğulanıyor sesi birden, sanki kaybolmuş bir çocuk gibi o anda, annesini arar gibi söylüyor: ‘’Allahu Ekber...’’
Geçtiğimiz gün Cuma namazı kılınamadı memlektimizde ve pek çok İslam kentinde... Tedbir amaçlıydı elbette. Dini çerçeveye de uygundu uygun olmasına ama, doğrusunu isterseniz bizim gibi ilmihal bilgisi günlük yaşantısından ibaret, sıradan insanlar için, sersemletici bir şeydi, nutkumuz tutuldu. Vurgun yemiş gibi geçirdik o saatleri, Kur’anı Kerim okuduk, tespih çektik namaz kıldık, Allah’a sığındık... Ben perdeleri örttüm cuma vakti. Neydi bu başımıza gelen?
Biz sıradan kişilerin Cuma namazının kılınmadığı o gün yaşadığımız hayreti ve tedirginliği, din uzmanları, tıp dünyası ve politikacılar çok farkedemediler.