İstanbul'da erguvanlara veda

Nisan ayı, erguvan ayıdır İstanbul’da. Rahmetli annem, çocuklarının doğum günlerini hep çiçek zamanlarıyla hatırlardı.

Ben erguvan zamanı doğmuşum, kız kardeşim menekşe, erkek kardeşim sümbül zamanı dünyaya gelmiş. Erguvanlar boy göstermeye başladığında telefon açar, nazlı bir edayla; ‘’ bir fırsatımız olsa da Paşalimanı’dan Kandille’ye geçsek veya Çamlıca’ya çıksak, erguvan zamanı’’dır derdi. Yoğun iş telaşından güç bela fırsat bulur bulmaz onu Boğaz’da erguvan ziyaretine çıkartırdım. Sanki bir yatır ziyareti gibi, fatihalarla durur seyrederdik erguvanları. Annemin gözünden yaş gelirdi.

YAZININ DEVAMI