Sancak’a kurşun işlemez...

İsim, kaderdir.
Söz, zikredilip durdukça, muhakkak ki beden bulur.- 

Murat Sancak, evinden işyerine doğru yola çıktığı geçen gün, kurşun yağmuruna tutuldu. Koruması ve şoförü ile birlikte çapraz ateş arasında kaldı. Silahla mukabele etmeyip kendilerini koruyamamış olsalardı, belki biz bugün taziye yazıları yazacaktık. Yöneticimiz Murat Beye, kendisiyle birlikte suikaste uğrayan yoldaşlarına, Sancak ailesine, ESMedya’ya geçmiş olsun, Allah korusun diyoruz... Star’ın ilk atlattığı vehamet değildir bu. Kısa süre önce, alın terleri henüz kurumadan öğle yemeğine inmiş gazetemiz emekçilerine yönelik hain bomba pususu da bizleri kahretmişti... Sistemli bir susturma operasyonu ile karşıkarşıyayız...

İnsan ölümle burun buruna geldiğinde hayatı tartarken buluyor kendisini. İlk şok anında kurulan cümleler bu yüzden çok önemli. Hem Ethem Sancak Bey, hem Murat Bey kurşunların rüzgarı altında aynı hassasiyetle kuruyorlar ilk cümlelerini... Şehit cenazelerinin bir bir baba ocaklarına dayandığı şu günlerde, bize atılmış kurşunlar çok değil, bizden dökülecek kan, Mehmetlerimizden dökülmekte olan kandan daha değerli değil diyorlar... Ecelle burun buruna geldikleri anda bunu söylüyor oluşları çok anlamlı...

Olay akabinde Murat Beyi aradım. İnsan böyle zamanlarda muhatabına ne söyleyeceğini bilemiyor, sanki bir şey yapabilecekmiş gibi, sanki birşeyleri düzeltecekmiş gibi, orada ve yanında olmak istiyor muhatabının... Sesim düğümleniyordu geçmiş olsun derken... Oysa Murat Bey oldukça rahat, mutmain hatta bana cesaret verecek bir şekilde, mütebessim halde konuşuyordu. Hem kendinden emin, hem de kadere teslim bir haleti ruhiyeyle bizleri yatıştıracak, aklı selime, sabra, dik duruşa, Allah’a güvene, kararlılığa ve iradeye çağıracak bir hal... Onun yerinde ben olsaydım böyle cesur duramazdım büyük ihtimalle...