Zelzelenin ardından

Tıpkı yerküre gibi, insanın kalbinde de bazen zelzele oluyor. Bu kez Ankara’daydım, depremi yaşamadım ama telefonlar çalışmayınca, çocuklarıma, kardeşlerime ulaşamayınca, kalbim sıkıştı. Senkronize bir zelzeleyi de biz uzaktakiler yaşadık. Yakınlarına ulaşamayınca, insanın beyni çatlıyor, kalbi daralıyor. Allah, İstanbul’umuzu korusun, tüm şehirlerimizi korusun, Allah yerküreye mühlet versin... Tabii afetlerde, insan kendi küçüklüğünü, acziyetini bir kez daha görüyor. 

1999 Marmara Depremi, pek çoğumuzun zihninde tazeliğini koruduğu için panik sıçraması yaşadık. Deprem kuşağındayız, bunu biliyoruz ama o kadar. 20 yıl önceki faciadan bu yana nasıl bir tecrübelenme yaşadık, nasıl bir hazırlığımız var, son zelzeleden sonra maalesef tüm “başıboşluğumuz”la bunu hep birlikte g&ou