Referandumun kazananı
Pek yakından izlemediğimiz bir konuda uzaktan bize sempatik gelen tarafı destekleyebiliriz. Yaptığımız tercihin çeşitli nedenleri olabilir. Diğer taraf antipatiktir, tuttuğumuz taraf zayıftır. Dolayısıyla...
Pek yakından izlemediğimiz bir konuda uzaktan bize sempatik gelen tarafı destekleyebiliriz. Yaptığımız tercihin çeşitli nedenleri olabilir. Diğer taraf antipatiktir, tuttuğumuz taraf zayıftır. Dolayısıyla güçlünün dayak yemesiniizlemenin hazzı bize cazip gelebilir. Ancak bu tercih, desteklenen oyuncunun hesabının ne olduğunu bildiğimiz anlamına gelmez. Üstelik sonuçlar da beklediğimizin veya ümit ettiğimizin aksine çıkabilir.
Son Yunanistan referandumunda Tsipras’ın müthiş bir başarı kazandığına kuşku yok. Yalnız bu başarının kendi siyasi geleceğiyle mi yoksa ülkesinin daha müreffeh bir gelecek kurabilmesiyle mi ilgili olduğu sorusunun cevabı bana göre müphem. Cevabın hangi yönde olacağını Yunanistan referandumundanTsipras’ın çıkardığı mesaj değil başta Almanya, diğer Euro Bölgesi devletlerinin kararı belirleyecek. Eğer AB’nin ortak iradesi Tsipras’ın blöfünü görmek olursa Yunan toplumunun çok daha ağır bedeller ödemek zorunda kalma ihtimali de artıyor.
Kendi bankalarını kurtarmak için sadece Yunanistan değil, kamu maliyeleri sorunlu olmayan başka ülkelerin de ensesinde boza pişirmiş büyük Avrupa devletlerinin iradesine hayır denmesini izlemenin dayanılmaz bir şehveti elbette var. Hele dayatılan istikrar/ kemer sıkma politikalarının yanlış, hatta bir noktadan itibaren gayri ahlaki/insani olduğunu düşünüyorsanız “Hayır” oyuna sevinmemek mümkün değil