Hırpalanmış ruhlar ülkesi
Yıl, 1990.Kayseri’de bir parkta tedirgin bekliyorum; “gelecek mi?”Bu şehre ilk kez geliyorum; kimseyi tanımıyorum. Buluşacağımız askerin elimde fotoğrafı bile yok; nasıl biri?Bu parkta o beni...
Yıl, 1990.
Kayseri’de bir parkta tedirgin bekliyorum; “gelecek mi?”
Bu şehre ilk kez geliyorum; kimseyi tanımıyorum. Buluşacağımız askerin elimde fotoğrafı bile yok; nasıl biri?
Bu parkta o beni tanıyacak; kıvırcık saçlı, sakallı, gözlüklü, sırt çantalı bir genç gazeteci…
Galiba o, geldi işte… Bana doğru gülümseyerek yürüyor. Kırk yaşlarında, incecik bedenli, saçlarının önü dökük adam elini uzatıyor; “hoş geldiniz ben Nafiz Obay…”
İki yıl...
İçerden bir ses
04 Eylül 2024 | 2.310 Okunma
Asıl “züppe” kim
30 Ağustos 2024 | 1.852 Okunma
İmamoğlu’na ne lazım
28 Ağustos 2024 | 2.150 Okunma
CHP vizyonu
22 Ağustos 2024 | 1.962 Okunma
Aklıma “diyaloglar” geldi
20 Ağustos 2024 | 1.614 Okunma
TÜM YAZILARI