Karısını şapka sanan adam

Kuşkusuz konuyu siyasete/seçime getireceğim.
Önce bazı bilgiler vermeli­yim:
Nesneleri bütün değil, par­ça parça görsek halimiz nice olurdu?
Örneğin…
İnsan yüzünü/suratını bütün değil, kulak, göz, burun, dudak, kaş olarak parça parça gör­sek işin içinden nasıl çıkacak­tık? Kimseyi tanıyamazdık!
Bütünlüğü sağlamamızı/bü­tünü görmemizi/ çevremizdeki her şeyi yerli yerine oturtma­yı muhakeme yeteneğimi­ze borçluyuz.
Türkçeye de çevrilen ve ilgi gören bir kitap var:
“Karısını Şapka Sanan Adam”
Yazarı Prof. Dr. Oliver Sacks (1933-2015), İngiliz nörolog.
Kitabında… “Dr. P” adında yetenekli zeki bir müzik pro­fesörünün başından geçenleri yazdı:
Üniversitede her gün ders vermeye giden Dr. P’ye bir gün öğrencilerinin yüzleri tanıdık gelmemeye başlıyor. Sadece yüzlerindeki tik’ten,­ben’den, ses tonlarından ta­nımaya çalışıyor, kimin kim olduğunu. Hata yaptığında şakaya vuruyor. Nihayetinde…
Göz doktoruna gidiyor. Bir rahatsızlığı olmadığı ortaya çıkıyor. Göz doktoru nörolo­ğa yönlendiriyor…
Nörologun şu dikkatini çekiyor:
Görüşmelerinde Dr. P, yüzüne doğru değil, ağzına, burnuna, kulaklarına ayrı ayrı bakıyor ve sıklıkla mimik değiştiriyor.
Nörolog, Dr. P’ye bir eldi­ven uzatarak ne olduğunu so­ruyor. Dr. P inceliyor; “bozuk para kesesi” diyor; “yerleri kaplamak için deri parça­ları” diyor; ve tesadüfen eline geçirince “eldiven” diyor!
Oliver Sacks “Karısını Şapka Sanan Adam” kitabıyla bizleri adeta beynimizin içinde bir yolculuğa çıkarıyor. Kontrollüy- ken bile mucizevi işler yapan beynimizin bir de kontrolünü kaybettiğinde neler olacağını görmemize yardımcı oluyor!
Evet...