Kazanarak kaybetmek

Yanıtını bir türlü bulamadı­ğım sorum var:
Saadet Partisi, cumhurbaş­kanı adayı olarak Abdullah Gül üzerinde neden bu kadar duruyor?
Ardından hemen şunu ekli­yorum:
SP’ye bunu CHP yöneti­mi mi dayatıyor?
Konuyu şöyle açayım:
Tam 30 yıldır Milli Gö­rüş hareketiyle ilgili gazeteci­yim.
Tarih: 15 Şubat 1988.
Devlet, Güneydoğu’da PKK karşısına “İslam birleşti­rir” mantığıyla “Kürt-İslam Sentezi” çıkarmaya çalışı­yordu. Erbakan liderliğinde Refah Partisi (RP) bu projenin neresindeydi?
O dönem çalıştığım 2000’e Doğru dergisi beni Güney­doğu’ya gönderdi. 20 gün bölgede kaldım, partinin yöne­ticileriyle görüşmeler yaptım.
RP ile “resmi” olarak ilk kez böyle tanıştım. Zamanla Erbakan ve diğer önde gelen isimlerle sohbet- röportaj yap­ma olanağı buldum.
En sonunda “Eziyet Edi­lerek Yalnızlığa Yüksel­tilen Bir Siyasal Liderin Portresi: Erbakan” kitabımı yazdım…
Yani…
Milli Görüş hareketini bilen gazetecilerden biri olarak şunu soruyorum:
Düşünsel değerlerinden taviz vermeyen, inadın-sabrın adı olan bu 50 yıllık politik hareket popülizme yenik mi düşüyor?
Hayır! Meseleyi A. Gül’ün “arkadan hançer saplamasına” filan getirecek değilim. Konuyu kişiselleştir­me taraftarı değilim. Ne yazık ki…
Son yıllarda sıklıkla kar­şılaştığımız yüzeysellik­le kavramlarla düşünmüyor, sadece kişilerin nitelikleri üzerinden konuları ele alıyo­ruz. Bu bizi “asıl” meseleler­den uzaklaştırıyor.
Soruma dönersem…