Kürsü siyaseti

“ÇIÇEĞI burnunda genel başkan” hızlı gir­di; her popüler ko­nuda görüş açıklamaya başladı…

Parti liderleri, her gün her konuda niçin “fikir” beyan etmek/ görüş açıklamak/ aklına estiğini söylemek zorunda hissediyor kendini?

Ne yazık ki, siyasal­laşma demeç vermeye, tweet atmaya endekslendi ülkemizde. Bu lüzum­suzluk çoğu zaman içe­riği boş konuşmalara dö­nüşüyor. Ve:

Zamanla liderler din­lenmez olunca gün­demde kalabilmek için başlıyor demagoji, po­pülizm, hamaset, aji­tasyona… Bu hâl ülkede kutuplaşma, çatışma, hu­zursuzluk çıkarıyor. Kısır döngü sürüp gidiyor…

Kendi adıma yaza­yım; liderlerin sürekli temenni içeren, meydan okuyan, suçlayan retorik konuşmalarından bıktım…

Montesquieu’yu ha­tırlatmak zorundayım: İnsan ne kadar az dü­şünürse, o kadar çok konuşur…