Yedi istifa

“Beyaz Türk”…
Basında kavramın; Serdar Turgut ya da Ufuk Gül­demir’in “buluşu” olduğu yıllardır konuşulur! Akademi dünyasına göre ise Prof. Nilüfer Göle tarafından ilk kez kullanıldı.
Kavramı geniş kitlelere ulaştıran “Efendi: Beyaz Türklerin Büyük Sırrı” ki­tabı oldu.
“Beyaz Türk”; Batı hayra­nı, zengin, eğitimli imtiyazlı sınıfı tanımlamak için kul­lanılıyor. Bu azınlık yıllarca ülkenin ekonomik kaynakla­rını, siyasi ilişkiler/askeri darbeler ve medya-ente­lektüel çevre gibi bağlantılar üzerinden elinde tuttu. Altı Ok’u özünden koparıp tasfiye eden “Gardırop Atatürkçülüğü” bunların eseriydi.
Prof. Yalçın Küçük haklı tespitte bulundu: Akademis­yenden gazetecisine, tiyatro­cusundan ressamına kadar Türkiye’de “en iyi” ne varsa sadece bunlardan gösteril­di! Merkezi iktidarı duvarla ördüler, halka açmadılar. So­nunda…
Halktan o kadar uzaklaş­tılar ki, varoşun oylarıyla çeperi yıkan AKP, merkezi iktidara gelip oturdu. 16 yıldır da kaldırılamıyor…
Yazdığım her cümle için saatlerce tartışma yapabiliriz. Ama konum Türkiye değil; benzerini bir başka ülke yaşı­yor: İngiltere!
Zengin “Beyaz İngilizler”, -aşırı solcu- dedikleri İşçi Partisi lideri Jeremy Corbyn’e karşı sert muha­lefet yürütüyor! Güya Cor­byn “Yahudi düşmanı” idi!
“Yahudi düşmanlığı” ile sınıfsal öğretiyi temel alan “aşırı solculuk” nasıl yan yana gelebilir?
Tıpkı “Beyaz Türklerin” yaptığı gibi, zengin “Beyaz İngilizler” ile “Beyaz Yahudi­ler” büyük bir hataya doğru yelken açıyor…
Şöyle: