Nefsin fesadı ölüme kadar

Nuri Bey: “Nefis mümin midir, kâfir midir? Nefis Cennete girer mi? Nefsin mutmainne olması ne demektir?”
MÜ’MİNİN NEFSİ

Mü’minin nefsi mü’min, kâfirin nefsi kâfirdir.

Ama mü’minin nefsi de, kâfirin nefsi de emmaredir.

Yani çok emredicidir, asidir, çıldırtıcıdır, yoldan çıkarıcıdır.

Belki kâfirin nefsi kâfire pek fazla sorun çıkarmaz. Çünkü zaten yapacağını yapmış, vereceği dalâleti vermiş, küfre sokmuş, inkâra sürüklemiş; iğfal edeceği bir alan kalmamış!

Ama mü’minin nefsi tam bir canavardır! İmanına ilişemez ise ameline, ameline zarar veremez ise ahlâkına ilişmeye gayret eder. Nefsin bu yıkıcı fesadı ölüme kadar devam eder.

Masum ve günahsız olmakla beraber, Peygamberler de nefsin bu yıkıcılığından Allah’a sığınmışlardır.

Hazret-i Yusuf (as): “Ben nefsimi temize çıkarmam, çünkü Rabbimin merhamet ettiği hariç, nefis aşırı derecede kötülüğü emreder.”1 Diyerek nefsin tahribatından Allah’a sığınırken, Peygamber Efendimiz de (asm): “Allah’ım! Göz açıp kapayıncaya kadar beni nefsimle baş başa bırakma!” diye örnek bir dua öğretmiştir.

NEFSİN VE ŞEYTANIN ŞİDDETİ