Bizi güldürerek öldürecek!

Babamın nasıl bir imam olduğunu gittiğim konferanslarda sık sık anlatırım. Kars'ın köylerinde kendisine "Deli Hoca" derlerdi. Deli demeleri boşuna değildi. Çünkü sabah namazına...

Babamın nasıl bir imam olduğunu gittiğim konferanslarda sık sık anlatırım. Kars'ın köylerinde kendisine "Deli Hoca" derlerdi.

Deli demeleri boşuna değildi.

Çünkü sabah namazına gelmeyenleri öğlen namazında minareden tek tek anons ederdi! Bu sebeple babamın imamlık yaptığı köylerde sabah namazlarında cami tıklım tıklım dolardı.

Allah korkusundan değil, babamın korkusundan!

Bir cuma günü babam kürsüde Hazreti Ömer'in hayatını anlatıyor. Hava sıcak olduğu için arkasındaki cam açık. Bir rüzgâr vurdu, okuduğu kitabın sayfaları birbirine girdi.

Yüzündeki paniği görüyorum.

Kitabın sayfalarını hızlı hızlı çevirmeye başladı. Çevirirken bir yandan da zaman kazanmaya çalışıyor. "Hazreti Ömer şey yapıyordu" diyor, kitabın öteki başına kadar çeviriyor. Bulamayınca bu sefer "Tam şey yapacaktı ki" diyerek kitabın bu başına dönüyor.

Bir o yana, bir bu yana çevirip duruyor ama sayfayı bulamıyor. Ama farkında olmadan "Şey yapmak üzereydi, şey yapacaktı" diye konuşup duruyor.

O sırada namaza geç kalan bir Kürt delikanlı geldi yanıma oturdu. Baktı ki babam sürekli "Hazreti Ömer şey yapıyordu", "Şey yapmak üzereydi", "Tam şey yapıyordu ki" diye konuşuyor. Şaşkınlık içinde hafiften kulağıma eğildi, "Hazreti Ömer ne yapıyor Süleyman abe?" diye sordu.

"Valla ne sen sor ne ben söyleyeyim. İnşallah kaybettiği sayfayı bulur, yoksa Hazreti Ömer'in ne yaptığını ben de çok merak ediyorum!.." dedim.

Babam sayfayı bulamadı.

Bulamayınca çareyi, en ön safta oturan ve sabah namazına gelmeyen birine çatmakta buldu ve yarım saati öyle doldurdu...

Önceki gün kürsüde Kemal Kılıçdaroğlu'nu dinlerken babamın bu meselesi aklıma geldi.

Gerçi babamın zekâsının zekâtını versek Kemal Kılıçdaroğlu uzaya mekiksiz gider ama orası ayrı mesele tabii...

Bak hem vallahi hem billahi...

Kılıçdaroğlu daha "Hiç kimse Mustafa Kemal'in şu sözünü unutmasın" dediği an, yüz hatlarını gördüğüm an, "Kendisi unuttu" dedim.

"Hattı müdafaa yoktur. Hattı müdafaa yokturrr" diye "rrr"leri ardı ardına dizerek beni haklı çıkardı. O tarafa bu tarafa bakıp sol kaşını kaldırıp önündeki kâğıdı aramaya başladı.

Hadi babam, Hazreti Ömer'in hayatını anlatan bir kitabın bir satırını unuttu.

Normaldir yani di mi?

YAZININ DEVAMI